مدلسازی و کنترل تطبیقی ساختمان تحت تحریک زلزله با استفاده از میراگرهای کنترل شونده مغناطیسی

یکی از مسائل مهم در کنترل ارتعاشات سازه هایی که از میراگر mr استفاده می کنند، شناسایی و مدل سازی میراگر و جبران سازی رفتار کاملاً غیرخطی آن در حین طراحی کنترل کننده می باشد. در این پایان نامه، یک روش ترکیبی شناسایی تطبیقی و فیدبک خطی ساز جهت جبران سازی رفتار mr پیشنهاد شده و به عنوان یک مطالعه موردی، کنترل ارتعاشات یک سازه سه طبقه در هنگام زلزله با استفاده از میراگر mr و کنترل کننده مقاوم بررسی شده است. از میان مدل های مختلفی که برای میراگر mr پیشنهاد شده، مدل bouc-wen اصلاح شده، رفتار غیرخطی هیسترزیس میراگر را بهتر از مدل های دیگر بیان می کند، از اینرو این مدل برای شناسایی و طراحی فیدبک خطی ساز انتخاب شده است. با توجه به حساسیت روش فیدبک خطی ساز به تغییرات پارامترها، از یک الگوریتم تطبیقی جهت شناسایی لحظه ای پارامترهای مدل میراگر استفاده شده است. این الگوریتم همچنین تخمینی از حالت های داخلی مدل میراگر را بدست می آورد که در قسمت طراحی کنترل کننده مورد استفاده قرار می گیرد. پس از شناسایی مدل میراگر و جبران سازی آن با استفاده از فیدبک خطی ساز و یک کنترل کننده فرعی، از یک الگوریتم کنترلی مقاوم جهت کنترل سیستم اصلی (کنترل ارتعاشات سازه) در حضور عدم قطعیت ها و شتاب زلزله استفاده شده است. کنترل کننده مقاوم مبتنی بر سنتز µ بوده و به گونه ای طراحی شده است که اثر زلزله را روی ارتعاشات سازه حداقل کرده و همزمان خروجی عملگر، حداقل مقدار را داشته باشد. نتایج شبیه سازی حاکی از توانایی الگوریتم های ارائه شده در کنترل موثر سیستم بوده و بهبود پاسخ در مقایسه با روش های موجود می باشد.